Over Suzanne Laura
1996: Geselecteerd werk op het Internationaal Festival van de Plastische en Grafische Kunst in Moeskroen 1997: Geselecteerd werk op het Internationaal Festival van de Plastische en Grafische Kunst in Moeskroen 1998: Geselecteerd werk op het Internationaal Festival van de Plastische en Grafische Kunst in Moeskroen 1999: Geselecteerd werk voor “Kiezen voor Kunst” in Kortrijk 2001: Geselecteerd werk op het 22e Kunstsalon MAEKV voor Europese Kuntverdienste in het Casino van Koksijde 2005: Geselecteerd werk op het 26e Kunstsalon MAEKV voor Europese Kuntverdienste in het Casino van Koksijde 2008: Zilveren Medaile op het 29 Kunstsalon MAEKV 2008 Europese Kunstverdienste in De Panne 2010: 2e prijs Kunstwedstrijd Bulskampveld
"There’s a crack in everything, that’s how the light gets in"
(uit: Anthem van Leonard Cohen)
Vijf jaar na de laatste oorlog, werd zij geboren als één der miljoenen, als uniek wonderbaar menselijk wezen, als West-Europees burger van het vrouwelijk geslacht in overwegend katholiek ondernemend welvarend Vlaanderen. Achtien jaar later kwam de emancipatiegolf en de culturele revolutie waarin iedere man en iedere vrouw recht zouden krijgen op sociale zelfstandigheid en evenwaardige ontplooiïngsvrijheid. Sartre en de Beauvoir verklaarden elke burger tot autonoom individu. Beuys zei dat elke mens een kunstenaar was en Dubuffet zei dat elke mens er een kon zijn. Voor velen was de realiteit anders. De mens bleef een wezen in nood. De mens met nood aan eigenheid en bevestiging. De liefdesmens op zoek naar zijn plaats in het absurd wonder van het bestaan.
Het kind werd een vrouw en de vrouw werd kunstenaar. Waar het juist begon is niet traceerbaar. Bij de eerste lijn? Het eerste woord of beeld op papier? Of bij het eerste niet langer zwijgen? Sommige beslissen kunstenaar te worden en kiezen daarvoor de juiste disciplines en opleidingen. Anderen worden door gevoelens en gebeurtenissen gebruiken we hier “existentiële nood” ertoe gedreven “dingen te maken”. Zo zocht zij de middelen om vorm te geven aan haar verhaal van liefde en pijn. Kneed- en bakbare klei, glazuurkleuren, potlood op papier, verf op doek, tex-
tiel, juwelen, vertellen haar innerlijk land vol verlangen naar openheid en schoonheid. Een land waar het zo mooi is als het misschien zou kunnen zijn, dat land waar veel gevraagd en gegeven wordt. De kunstwerken werden geëxposeerd. Een oeuvre ontstond en oversteeg het hobbyïsme. Het werd een wereld waarop zij de naam Suzanne-Laura kleefde.
In die wereld van Suzanne-Laura vinden we vaak dezelfde personages en vormen terug: Enerzijds de vrouwelijke ronde vorm met zijn uitdagende sierlijkheid, anderzijds de menselijke figuur met de blik naar de hemel gericht; roepend of biddend, aanklagend of liefhebbend, wegduwend of koesterend... Waar is de tegenstelling in die wereld die zij ons toont? Die wereld waar alles ineenvloeit: Hoop en opstand, fierheid en blessures, trots en deemoed. Het is die wereld die zij ons aanbiedt door er met artistieke integriteit vorm aan te geven. Het zijn de elementen van haar kunst, de resultaten van haar arbeid als kunstenares. Aan de toeschouwer, de liefhebber, de verwonderde, de keuze bij het opengestalde al dan niet te blijven staan en naar binnen te kijken.
José Vandenbroucke 3 sept 2010